نوشته شده توسط : مسعود درخشی

از :
1 – حل شدن
2 – هيدروليز
3 – عمل اکسيداسيون و احياء
4 – هيدراسيون يا آبگيري
5 – کرباسيون يا کربناته شدن
ج) عوامل بيولوژيکي : فعاليت گياهان و جانورا و موجودات ذره بيني عامل مهم در تشکيل خاک مي باشد، اين عوامل عبارتست از :
1 – اثر گياهان
2 – اثر جانوران
3 – موجودات ميکروسکوپي
د) عامل زمان : زمان به تنهايي عامل مؤثر تشکيل خاک نيست ، بلکه در طول زمان عوامل مؤثر فيزيکي و شيميايي در تشکيل و تحول خاک اثر مي کنند.
پروفيل خاک : در نتيجه فعاليت هاي فيزيکي و شيميايي به تدريج در خاک لايه ها و طبقاتي تشکيل مي شود که از نظر جنس و رنگ و ضخامت با يکديگر متفاوتند، در اين صورت بين خاک جوان و جديد و خاک متکامل و رسيده از نظر ظاهري اختلاف ايجاد مي شود، به اين لايه ها در خاک شناسي
Horizan مي گويند و مجموع افقها را نيم رخ خاک يا پروفيل خاک مي گويند.
افق
O :
سطحي ترين لايه خاک بوده و معمولاً داراي بقاياي تجزيه شده و تجزيه نشده گياهان مي باشد.
افق
A:
زير افق
O وجود دارد و در صورت نبودن افق O در سطح خاک قرار مي گيرد و از نظر مواد غذايي و اکسيژن غني تر مي باشد.
افق
B:
زير افق
A وجود دارد و به طور معمول تجمع مواد شسته شده از طبقه A بوده و به اين علت افق ذخيره ناميده مي شود.
افق
c :
زيرا افق
B قرار دارد و معمولاً محتوي سنگ هايي که خاک از آنها تشکيل يافته، مي باشد.
افق
R:
سنگ هاي پوسته زين که به آنها سنگ بستر نيز مي گويند



:: موضوعات مرتبط: کتاب آب و خاک وگیاه , ,
:: بازدید از این مطلب : 633
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : پنج شنبه 26 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی


عوامل مؤثر در تشکيل خاک :


الف) عوامل فيزيکي : اين عوامل موجب خرد شدن سنگ ها و تبديل آنها به قطعات کوچکتر مي شود و بدون آن که خواص شيميايي آنها تغيير کند، در حقيقت اين اولين مرحله تشکيل خاک به حساب مي آيد و عبارتست از :
1 – يخبندان
2 – گرم شدن غير يکنواخت
3 – فشار مکانيکي ريشه گياهان
4 – نيروي حاصل از رشد بلورهاي نمک
5 – انرژي حرکتي آب و باد در يخچال و نيروي ثقل

ب) عوامل شيميايي : در اثر اين عوامل جنس مواد و خواص شيميايي سنگ ها و کاني ها تغيير مي نمايد. بنابراين هر چه سنگ ها ريزتر باشند، هواديدگي شيميايي اتفاق مي افتد. در اثر اين پديده شيميايي ساختار اصلي کاني ها تغيير يافته و کاني هاي جديد حاصل مي شود، اين عوامل عبارتست

 



:: موضوعات مرتبط: کتاب آب و خاک وگیاه , ,
:: بازدید از این مطلب : 560
|
امتیاز مطلب : 16
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : پنج شنبه 26 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

کاني هاي مهم خاک

نام کاني

فرمول شيميايي

مشخصات

 

کوارتز

کانيهاي اوليه

SiO2

سخت ، به کندي هوا ديده

مي شود ، ماده اصلي شن

سخت ، هوا ديدگي متوسط ،

مواد مغذي خاک را تامين

مي کند

فلدسپار:

اورتوکلاز

( K, Na) Al Si3 O8

پلاژيوکلاز

( Ca , Na )Al (Al , Si ) Si2 O8

ميکا:

مسکويت

 

 

K Al3 Si3 O10 (OH)2

مهمترين منبع تامين پتاسيم

و رسها

بيوتيت

K Al (Mg , Fe) Si3 O10 (OH)2

هورنبلاند

Ca (Al , Fe )4 (Mg , Fe)4 Si6 O24

آپاتيت

 

 

3Ca3 (PO4 )20 Ca F2

 

کلسيت

کانيهاي ثانويه

Ca CO3

مهمترين کاني تامين کننده

فسفر در خاک

دولوميت

( Ca , Mg) ( CO3 )2

در سنگهاي آهکي مناطق خشک يافت مي شود منبع Ca

يا منيزيم در خاک

کانيها نسبتا محلول، در خاکهاي مناطق خشک يافت

مي شود.

منبع تامين کننده آهن در خاک ، بر حسب وجود يا عدم

وجود آب به رنگ زرد يا قرمز ديده مي شوند.

در اثر ترکيب سيسيل محلول (اوپال) به وجود

مي آيد.

ژيپس

Ca SO4 , 2H2 O

اکسيدهاي آهن

Fe O , XH O

کوارتز

SiO2

رسها:

ورميکوليت

 

پيچيده

کائولينيت

 



:: موضوعات مرتبط: کتاب آب و خاک وگیاه , ,
:: بازدید از این مطلب : 521
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : پنج شنبه 26 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

*آب و خاک*

تشکيل خاک :

خاک :
خاک بالاترين سطح تخريب ليتوسفر بوده و با پذيرفتن موجودات زنده و ارتباط با آب و هواي محلي از تغيير شکل سنگ ها در اثر عوامل زمين شناسي نتيجه مي شود.

کاني هاي سازده پوسته زمين :

کاني :
عبارتست از مواد معدني با ترکيب شيميايي معين و با خصوصيات فيزيکي نظير شکل، سختي تا نقطه ذوب، رنگ معلوم و مشخص

کاني هاي خاک از نظر ترکيب شيميايي به دو دسته بزرگ تقسيم مي شوند :

الف) کاني هاي غيررسي :
کاني هاي غيررسي سيليکاتي که در ساختمان آنها سيليکات به صورت
sio4 وجود دارد و مي تواند بدون آهن و منيزيم و با آهن و منيزيم باشند. اين کاني ها بيشتر در بخش شن و سيليت خاک مشاهده مي شود، از انواع مهم آن، مي توان، ميکا ، کوارتز، فلدسپات، اليدين و هوربنلاند را نام برد.

ب) کاني هاي غيررسي :
در ساختمان آنها
sio4 وجود ندارد و بيشتر در جزء رس خاک ديده مي شود و بعضي مواد غذايي خاک را تأمين مي کنند، مثل هاليت – ژيپس – کلسيت



:: موضوعات مرتبط: کتاب آب و خاک وگیاه , ,
:: بازدید از این مطلب : 707
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : پنج شنبه 26 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

 انواع خاک :

الف) خاک سبک : خاک سبک خاکي است که زهکشي آن آزادانه و به طور طبيعي صورت گرفته و با پيدايش يک دوران خشکي زودتر رطوبت خود را از دست داده، در معرض فرسايش بادي بوده و بارخيزي آن ناچيز است. بيش از 80% بافت خاک را شن تشکيل داده است و مقدار رس کمتر از 12% و يا مجموع رس و سيلت کمتر از 20% مي باشد.

ب) خاک ميان بافت : واژه ميان بافت به خاک هايي اطلاق مي شود که مقدار رس آن بين 10 تا 30 درصد نوسان کند.

ج) خاک سنگين :در اين خاک ها سطح خاک در اثر تناوب خشکي و رطوبت، ايجاد درز و ترک مي کند که به انتقال آب و هوا به درون خاک کمک مي کند. رطوبت قابل استفاده گياه در اين خاک ها از کليه خاک ها بيشتر بوده و زهکشي آن دشوارتر است .

ساختمان خاک :
ساختمان خاک عبارتست از ترتيب قرار گرفتن ذرات خاک نسبت به يکديگر، ساختمان خاک اثر بافت را بر رطوبت و هواي خاک، قابليت استفاده عناصر غذايي خاک، عمل ميکروارگانيسم ها و نيز رويش ريشه ها تقويت مي کند. خاکدانه چيست : به گروهي از ذرات جامد خاک گفته مي شود که با مواد چسبنده به يکديگر چسبيده اند.

طرز تشکيل خاکدانه : به طور کل مولکول هاي آب خاصيت دو قطبي دارند، جذب مواد کلوييدي داراي بار منفي شده و بدين ترتيب مولکول هاي آب به وضع منظمي قرار گرفته و ذرات کلوييد را به هم اتصال مي دهند، همراه با مولکول هاي آب کاتيون هاي ديگر نيز وجود دارند و به نظر مي رسد که تشکيل خاکدانه تحت تأثير اين نوع کاتيون است به تدريج که به خاک خشک مي شود، ذرات کلوئيدي به همديگر نزديک تر شده و نتيجه آن که ذرات بزرگتر ديگري که به آنها متصل هستند. نيز در مجاورت يکديگر قرار گرفته و بدين ترتيب کلوييدها سبب تشکيل خاکدانه مي شود

 

 

 

 

انواع ساختمان خاک:
الف) خاک هاي بدون ساختمان :

1 – ساختمان تک دانه اي : خاکدانه ها ريز بوده به صورت مجزا کنار يکديگر قرار دارند.
2 - ساختمان توده اي : ذرات کاملاً بهم چسبيده اند، اما هيچگونه خاکدانه در آن ديده نمي شود.

ب) خاک هاي داراي ساختمان :
1 – ساختمان مکعبي : خاکدانه ها شبيه مکعب بوده و به دو شکل معکبي گوشه دار و بدون گوشه ديده مي شود.
2 – ساختمان منشوري : در ازاي خاکدانه بيشتراز پهناي آن بوده، ممکن است به شکل هاي ستوني و يا منشوري در خاک وجود داشته باشد.
3 – ساختمان صفحه اي يا بشقابي : در بعضي خاک ها، خاکدانه ها نازک و داراي سطح بشقاب مانند هستند.

رنگ خاک :
در آب و هواي گرم و مرطوب آن به مقدار زياد انباشته مي شود و در نتيجه خاک سرخرنگ مي شود. رنگ زرد خاک ها به خصوص در لايه هاي زيرين نشان دهنده رطوبت زياد خاک و اکسيدهاي آهن آبدار است. در آب و هواي معتدل، خاک ها به دليل دارا بودن مواد آلي بيشتر به رنگ تيره (قهوه اي ) ديده مي شوند.

        د    ماي خاک :
       عوامل مؤثر در دماي خاک :

1- مقدار حرارت جذب شده در خاک
2- مقدار حرارت لازم براي بالابردن يک درجه حرارت خاک
3- مقدار حرارتي که صرف عملياتي ، مانند تبخير در خاک در خاک مي شود.

جذب حرارت در خاک :

مقدار حرارت جذب شده توسط خاک به عوامل زيربستگي دارد:
1 - آب و هوا منطقه
2 - رنگ خاک
3- شيب زمين
4 – پوشش گياهي

         دفع حرارت از خاک :

از حرارتي که جذب شده در خاک فقط قسمتي از آن باقي مي ماند و بقيه آن از طريق هدايت و تشعشع به جو پس داده مي شود. خاک به طور دائم از خود اشعه هاي حرارتي به صورت اشعه هاي مادون قرمز بيرون مي دهد.

اصول و روش اندازه گيري درجه حرارت خاک :
وسايل مورد نياز در اندازه گيري درجه حرارت خاک :
وسايل مورد نياز در اندازه گيري دماي خاک :

1 – دما سنج جيوه اي ، 2 – دمانگار

 

 

قسمت هاي مختلف دما سنج جيوه اي خاک :

1 – قسمت مدرج که مقدار دما از روي آن خوانده مي شود و روي خاک قرار مي گيرد.
2 – قسمت مخزن که طول آن بر حسب عمق مورد نظر براي اندازه گيري دما متغير است.

 

 

 

 



:: بازدید از این مطلب : 700
|
امتیاز مطلب : 13
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : سه شنبه 24 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

دید کلی

خاک‌ها مخلوطی از مواد معدنی و آلی می‌باشند که از تجزیه و تخریب سنگ‌ها در نتیجه هوازدگی بوجود می‌آیند که البته نوع و ترکیب خاک‌ها در مناطق مختلف بر حسب شرایط ناحیه فرق می‌کند. مقدار آبی که خاک‌ها می‌توانند بخود جذب کنند. از نظر کشاورزی و همچنین در کارخانه‌های راه‌سازی و ساختمانی دارای اهمیت بسیاری است که البته این مقدار در درجه اول بستگی به اندازه دانه‌های خاک دارد.

هرچه دانه خاک ریزتر باشد، آب بیشتری را به خود جذب می‌کند که این خصوصیت برای کارهای ساختمان‌سازی مناسب نیست. بطور کلی خاک خوب و حد واسط از دانه‌های ریز و درشت تشکیل یافته است. تشکیل خاک‌ها به گذشت زمان ، مقاومت سنگ اولیه یا سنگ مادر ، آب و هوا ، فعالیت موجودات زنده و بالاخره توپوگرافی ناحیه‌ای که خاک در آن تشکیل می‌شود بستگی دارد.

عوامل موثر در تشکیل خاک

  • سنگ‌های اولیه یا سنگ مادر :
    کمیت و کیفیت خاک‌های حاصل از سنگ‌های مختلف اعم از سنگهای آذرین ، رسوبی و دگرگونی به کانی‌های تشکیل دهنده سنگ ، آب و هوا و عوامل دیگر بستگی دارد. خاک حاصل از تخریب کامل سیلیکاتهای دارای آلومینیوم و همچنین سنگهای فسفاتی از لحاظ صنعتی و کشاورزی ارزش زیادی دارد. در صورتیکه خاک‌هایی که از تخریب سنگ‌های دارای کانی‌های مقاوم (از قبیل کوارتز و غیره) در اثر تخریب شیمیایی پدید آمده‌اند و غالبا شنی و ماسه‌ای می‌باشند فاقد ارزش کشاورزی می‌باشند.
     
  • ارگانیسم :
    تمایز انواع خاک‌ها از نقطه نظر کشاورزی به نوع و مقدار مواد آلی (ازت و کربن) موجود در آن بستگی دارد. نیتروژن موجود در اتمسفر بطور مستقیم قابل استفاده برای گیاهان نمی‌باشد. بلکه ترکیبات نیتروژن‌دار لازم برای رشد گیاهان باید به شکل قابل حل در خاک وجود داشته باشد که این عمل در خاک‌ها بوسیله برخی از گیاهان و باکتری‌ها انجام می‌شود. خاک‌ها معمولا دارای یک نوع مواد آلی کربن‌دار تیره رنگی هستند که هوموس نامیده می‌شوند و از بقایای گیاهان بوجود می‌آید.
     
  • زمان :
    هر قدر مدت عمل تخریب کانی‌ها و سنگ‌ها بیشتر باشد عمل تخریب فیزیکی و شیمیایی کاملتر انجام می‌گیرد. زمان تخریب کامل بسته به نوع سنگ ، ساخت و بافت سنگ‌ها و نیز ترکیب و خاصیت تورق کانی‌ها متفاوت می‌باشد ولی بطور کلی سنگهای رسوبی خیلی زودتر تجزیه شده و به خاک تبدیل می‌شوند، در صورتیکه سنگهای آذرین مدت زمان بیشتری لازم دارند تا تجزیه کامل در آنها صورت گرفته و به خاک تبدیل گردند.
     
  • آب و هوا :
    وفور آب‌های نفوذی و عوامل آب و هوا از قبیل حرارت ، رطوبت و غیره در کیفیت خاک‌ها اثر بسزایی دارند. جریان آبهای جاری بخصوص در زمین‌های شیب‌دار موجب شستشوی خاک‌ها می‌شوند و با تکرار این عمل مقدار مواد معدنی و آلی بتدریج تقلیل می‌یابد. اثر تخریبی اتمسفر همانطور که قبلا بیان گردید روی برخی از کانی‌ها موثر و عمیق می‌باشد و هر قدر رطوبت همراه با حرارت زیادتر باشد شدت تخریب نیز بیشتر می‌گردد.
     
تصویر  

  • توپوگرافی محل تشکیل خاک :
    اگر محلی که خاک‌ها تشکیل می‌شوند دارای شیب تند باشد در نتیجه مواد تخریب شده ممکن است بوسیله آبهای جاری و یا عامل دیگری خیلی زود بسادگی از محل خود بجای دیگری حمل گردند و یا شستشو بوسیله آبهای جاری و یا عامل دیگری خیلی زود بسادگی از محل خود بجای دیگری حمل گردند و یا شستشو بوسیله آبهای جاری باعث تقلیل مواد معدنی و آلی خاک‌ها شود در نتیجه این منطقه خاک‌های خوب تشکیل نخواهند شد. ولی برعکس در محل‌های صاف و مسطح که مواد تخریب شده بسادگی نمی‌توانند به جای دیگری حمل شوند فرصت کافی وجود داشته و فعل و انفعالات بصورت کامل انجام می‌پذیرد.

مواد تشکیل دهنده خاک‌ها

موادی که خاک‌ها را تشکیل می‌دهند به چهار قسمت تقسیم می‌شوند :


  • مواد سخت : مواد سخت را ترکیبات معدنی تشکیل می‌دهند ولی ممکن است دارای مقداری مواد آلی نیز باشند. البته این ترکیبات معدنی از تخریب سنگ‌های اولیه یا سنگ مادر حاصل شده‌اند که گاهی اوقات همراه با مواد تازه کلوئیدی و نمک‌ها می‌باشند.
     
  • موجودات زنده در خاک‌ها : تغییراتی که در خاک‌ها انجام می‌پذیرد بوسیله موجودات زنده در خاک انجام می‌گیرد. قبل از همه ریشه گیاهان ، باکتری‌ها ، قارچها ، کرم‌ها و بالاخره حلزون‌ها در این تغییرات شرکت دارند.
     
  • آب موجود در خاک‌ها : آبی که در خاک وجود دارد حمل مواد حل‌شده را به عهده دارد که البته این مواد حمل شده برای رشد و نمو گیاهان به مصرف می‌رسد. آب موجود در خاک‌ها از باران و آبهای نفوذی ، آب جذب شده و بالاخره آبهای زیرزمینی تشکیل شده که در مواقع خشکی از محل خود خارج شده و بمصرف می‌رسد.
     
  • هوای موجود در خاک : هوا همراه با آب در خوه‌های خاک‌ها وجود دارد که البته این هوا از ضروریات رشد و نمو گیاهان و ادامه حیات حیوانات می‌باشد. مقدار اکسیژنی که در این هوا وجود دارد از دی اکسید کربن کمتر است و این بدان علت است که ریشه گیاهان برای رشد و نمو اکسیژن مصرف کرده و دی اکسید کربن پس می‌دهند.
     

تقسیم‌بندی خاک‌ها از لحاظ سنگ‌های تشکیل دهنده

بر حسب دانه‌های تشکیل دهنده خاک و هم‌چنین شرایط میزالوژی و پتروگرافی زمین خاک‌های مختلفی وجود دارد که عبارتند از :


  • خاک رسی : ذرات رس (Clay) دارای قطری کوچکتر از 0.002 میلی‌متر می‌باشند و در حدود 50% خاک را تشکیل می‌دهند.
خاک‌های رسی چون دارای دانه‌های بسیار ریزی هستند به خاک سرد معروفند و در مقابل رشد گیاهان مقاومت نشان داده و رشد آنها را محدود می‌کنند.


  • خاک‌های سیلتی :
    50% این نوع خاک‌ها را ذرات سلیت تشکیل داده است که دارای قطری بین 0.05 تا 0.002 میلی‌متر می‌باشند و بر حسب اینکه ناخالصی مثل ماسه ، رس و غیره بهمراه دارند به نام خاک‌های سیلتی ماسه‌ای و یا سیلتی رسی معروفند.
     
  • خاک‌های ماسه‌ای :
    این خاک‌ها از 75% ماسه تشکیل شده‌اند. قطر دانه‌ها از 0.06 تا 2 میلیمتر است و بر حسب اندازه دانه‌های ماسه به خاک‌های ماسه‌ای درشت ، متوسط و ریز تقسیم می‌گردند. مقدار کمی رس خاصیت خاک‌های ماسه‌ای را تغییر می‌دهد و این نع خاک آب را بیشتر در خود جذب می‌کند تا خاک‌های ماسه‌ای که فاقد رس هستند.
     
  • خاک‌های اسکلتی :
    خاکهای اسکلتی به خاکهایی اطلاق می‌گردد ک در حدود 75% آن را دانه‌هایی بزرگتر از 2 میلی‌متر از قبیل قلوه سنگ ، دیگ و شن تشکیل می‌دهند. این خاک‌ها ، آب را به مقدار زیاد از خود عبور می‌دهند و لذا همیشه خشک می‌باشند.

نیم‌رخ عمومی خاک‌ها

نیم‌رخ خاک‌ها معمولا از 3 افق A,B,C تشکیل شده است.


  • افق A : که به نام خاک بالایی نامیده می‌شود، فوقاتی‌ترین منطقه خاک است و این همان افقی است که رشد و نمو گیاهان در آن نفوذ می‌کنند. این افق از مواد خاکی نرم (رس) که غنی از مواد آلی و موجودات زنده میکروسکوپی است تشکیل یافته است که وجود این مواد آلی باعث رنگ خاکستری تا سیاه این افق می‌گردد. البته این زمین غالبا برای کشاورزی مناسب می‌باشند. اکسیدهای آهن و همچنین بعضی از مواد محلول ممکن است از این منطقه به افق B برده شوند و در آنجا رسوب کنند.
     
تصویر  

  • افق B : قشر بین افق A و C را یک قشر دیگر تشکیل می‌دهد که به نام افق B یا خاک میانی نامیده می‌گردد. در این افق عمل تخریب و تجزیه به مراتب بیشتر از افق C پیشرفت و اثر کرده است و از کانی‌های سنگ مادر فقط آن دسته دیده می‌شوند. که بسیار مقاومند (مثل کوارتز) ولی سایر کانی‌ها به شدت تجزیه شده‌اند. این افق معمولا از مواد رسی ، ماسه و شن‌های ریز و درشت و گاه مقادیر کمی بقایای نباتی تشکیل شده است. در این افق علاوه بر مواد رسی ، در آب و هوای مرطوب ، اکسیدهای آهن و همچنین مواد محلول‌تر که بوسیله آب‌های نفوذی از افق A به آنجا آورده شده‌اند دیده می‌شوند.
     
  • افق C : که به آن خاک زیرین نیز گفته می‌شود، افقی است که مواد سنگی به میزان خیلی کم تخریب و تجزیه شده‌اند و در نتیجه سنگ‌های اولیه زیاد تغییر نکرده بلکه بصورت قطعات خرد شده می‌باشند. زیر این منطقه سنگ‌های تخریب نشده یعنی سنگ اولیه قرار دارد که هیچگونه تخریب و یا تجزیه‌ای در آن صورت نگرفته است.



:: بازدید از این مطلب : 613
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
تاریخ انتشار : یک شنبه 22 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

– 3- افق هاي  خاك  (ادامه):

خاكهاي درجا :

   خاكهايي كه در اثر هوازدگي سنگ مادري تشكيل مي شوند و بعد از تشكيل نيز در مجاورت (در زير) آنها باقي مانده ونقل وانتقالي در خاك تشكيل شده صورت نگرفته است به خاكهاي درجا (باقيمانده) معروفند.

  خاكهاي نابرجا :

    در صورتيكه خاكهاي تشكيل شده، از سنگ مادر خود فاصله گرفته ودر اثر عوامل حمل ونقل (مانند باد، آبهاي جاري ، يخچال وغيره) از محل تشكيل به جاي ديگري انتقال داده شوند خاكهاي نابرجا (جابجا شده) را به وجود مي آورند.

چگونه مي توان خاكهاي برجا را از خاكهاي نابرجا تشخيص داد؟

به طور كلي خاكهاي برجا  را از روي سه ويژگي زير مي توان از انواع خاكهاي نابرجا تشخيص داد:

در خاكهاي برجا:

1_ شدت هوازدگي شيميايي وخاك سازي از سطح به عمق (سنگ بستر) كاسته مي شود و روند هوازدگي وتغييرات شيميايي افق هاي خاك با سنگ بستر همخواني دارد.
2_ حاوي كانيهاي بيگانه با محل نيستند.
3_ داراي قطعات گوشه داري از سنگ بستر هستند ويا بطور كلي ذرات درشت و گردشدگي حاصل از حمل ونقل را نشان نمي دهند.
 
 

2-3 عوامل موثر در تشكيل خاك

عوامل متعددي در تشكيل خاك موثرند كه به همين دليل بيش از 15000 نوع خاك در روي سطح كره زمين تشخيص داده شده است.
درجه تحولات وتكامل خاك را مي توان از روي مطالعه ويژگيهاي افق هاي آن مشخص كرد.
بطور كلي - عمق خاك، مقدار ماده آلي موجود در افق ها، درجه سختي خاك و تركيب كاني شناسي (بخصوص كانيهاي رسي) درافق هاي مختلف خاك، درجه تحولات خاك را نشان مي دهند 
 
 

بطور كلي خاك زايي وتحولات آن بيشتر به فاكتورهاي اصلي زير بستگي دارد:

1_ درجه هوازدگي مواد اوليه (سنگ بستر يا مادر)
2_ نوع مواد اوليه
3_ آب وهواي محيط
4_ موجودات زنده وبقاياي مواد آلي در محيط
5_ توپوگرافي
6_ زمان

 



:: بازدید از این مطلب : 1094
|
امتیاز مطلب : 9
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : پنج شنبه 19 اسفند 1389 | نظرات ()
نوشته شده توسط : مسعود درخشی

 

- نيمرخ وافق هاي خاك

2-2-1- برش عمودي كه در آن عمق - مقطع قائم وافقي از افق هاي خاك نشان داده مي شود، نيمرخ (پروفيل) خوانده مي شود.

 نيمرخ خاك از سطح خاك شروع مي شود وبه قسمت غيرخاكي (سنگ مادر) درعمق خاتمه مي يابد.

نيمرخ، نمايانگر لايه هاي مختلف خاك است كه هر لايه ويژگي معيني دارد و به أن افق خاك اطلاق مي شود.

2-2 -2- افق هاي خاك

تفاوت هاي  عمده اي كه در افق هاي خاك ممكن است ديده شوند، عبارتند از:

1_ مقدار ماده آلي، كه معمولا در افق هاي سطحي خاك متمركز است.
2_ شستشوي مواد ونمك هاي محلول كه در خاك هاي نواحي مرطوب اين حركت از بخش سطحي خاك به طرف عمق صورت مي گيرد.
3_ ذرات معدني ريز (كانيهاي رسي) ومواد آلي كه از افقهاي فوقاني خاك شسته شده ودر افقهاي تحتاني تجمع  مي نمايد.
 

2-2 – 3- افق هاي مختلف، در نيمرخ خاك تكامل يافته:

1- افق O
اين افق سحطي ترين لايه خاك است كه محل تجمع مواد آلي است. لاشبرگها و مواد آلي ديگر تجزيه نشده يا كمي تجزيه شده، در اين افق تمركز دارند. اين افق در خاكهاي نواحي جنگلي با رطوبت فراوان ديده مي شود (شكل2-2).
 
2- افق  A
 
افق A  معمولا دومين افق خاك است، ولي در خاكهائيكه افق  O وجود ندارد، اين افق فوقاني ترين بخش خاك است.
 بعلت تجزيه مواد آلي واختلاط آن با مواد معدني وتشكيل گياخاك، اين افق به رنگ تيره  است.
حداكثر فعاليت ميكرو ارگانيسم ها در اين افق متمركز است.
 ضخامت وگستردگي افق   A تابعي از ميزان تجمع مواد آلي و رطوبت محيط است ودر نواحي گرم وخشك ضخامت ناچيز دارد. بطور كلي در افق A ، مخلوط شدن مواد معدني وآلي صورت مي گيرد.
 
2- افق  A (ادامه)
 
شستشوي مواد معدني و آلي از افق A باعث جدا شدن مقدار زيادي از مواد آلي و معدني و انتقال آنها به افق زيرين مي شود. در اين شستشو مواد معدني محلول، بعضي از كانيهاي رسي، آهن وحتي آلومينيوم، به افق زيرين منتقل مي شوند. به همين لحاظ، افق  A را " افق شستشو" نيز مي نامند.
 
 در اثر انتقال ذرات كلوئيدي مانند كانيهاي رسي و مواد آلي از افق  A ، كوارتز و ساير كانيهاي مقاوم (ذرات معدني  در حد اندازه سيلت و شن) در قسمت فوقاني نيمرخ خاك تجمع نسبي پيدا مي كنند.

 

 

 

افق هاي مختلف، در نيمرخ خاك تكامل يافته:

3- افق  B

موادي كه از افق A شسته مي شوند، در افق هاي تحتاني و معمولا در افق  B تجمع مي نمايند. از اين نظر افق B  را "افق انباشتگي" نيز مي نامند.
در اين افق، فعل وانفعالهاي شيميايي بر فعاليت هاي و واكنش هاي بيولوژيكي غلبه دارد.
مهمترين پديده خاك زايي يعني ايجاد كمپلكس هاي مواد معدني وآلي وتشكيل گياخاك (هوموس) در افق B متمركز است.
 
افق B، معمولا محل تجمع رس ها، مواد آلي تجزيه شده وآهن است. اين مواد ممكن است به صورت مجزا ويا تركيب هاي چندگانه وجود داشته باشند.
 اكسيدهاي مضاعف آهن وآلومينيوم نيز ممكن است به صورت موضعي در اين افق تجمع يابند.
 ذرات سيلتي وشني نيز ممكن است در اين افق به حد فراوان ديده شوند.
 افق  B ممكن است در خاكهاي مناطق خشك و خاكهاي تكامل نيافته وجود نداشته باشد.



:: بازدید از این مطلب : 1272
|
امتیاز مطلب : 15
|
تعداد امتیازدهندگان : 5
|
مجموع امتیاز : 5
تاریخ انتشار : چهار شنبه 18 اسفند 1389 | نظرات ()